Vanmorgen moesten we ons om elf uur in het ziekenhuis melden. Amber wilde gelijk gaan spelen, maar er moest eerst bloed geprikt worden. De vingerprik lukte niet en toen werd er besloten om alvast de port a cath aan te prikken. Deze hadden we waarschijnlijk toch nodig voor de kuur, dus dan op die manier. Vervolgens is Amber lekker gaan spelen en ook Nick vond het erg leuk in de speelzaal. Om een uur hebben ze allebei gegeten en vervolgens is Amber gaan slapen. Om half drie werden we gebeld, we waren even in het Ronald Mc. Donald huis, dat Amber nog dieper in aplasie was gezakt. De kuur kon dus niet gestart worden. Dit was ontzettend balen! Toevallig kwamen we onze kinderoncoloog tegen toen we Amber op gingen halen en zij kwam aan het einde van de middag nog even langs om de bloedwaarden te bespreken. Het HB en de witte bloedlichaampjes waren behoorlijk afgenomen, terwijl de bloedplaatjes verdubbeld waren. Het HB wordt nu goed in de gaten gehouden, omdat dit niet veel verder meer mag zakken. Als het lager dan 5.0 komt, het is nu 5.3, krijgt ze een bloedtransfusie. Tijdens het gesprek drukte Amber nog even op de reanimatieknop, waardoor er van alle kanten artsen en verpleegkundigen aan kwamen gesneld. Zij konden er gelukkig om lachen en waren blij dat het loos alarm was. Nadat de lijn van de port a cath los gekoppeld was, mochten we naar huis. Amber wilde niet naar huis en wilde in haar bed blijven (alsof ze wist dat er iets niet klopte)! Uiteindelijk heeft ze iedereen gedag gezegd en zijn we weer naar huis gegaan.
We moeten nu vrijdag weer bloed prikken om te kijken of de waarden gestegen zijn en of ze goed genoeg zijn om maandag te kunnen starten. Als ze dan nog niet goed genoeg zijn, moeten we maandag weer prikken om te kijken of we woensdag kunnen starten. Het is dus nog even afwachten.
Gelukkig merken we weinig van de lage bloedwaarden aan Amber. Ze speelt nog lekker en eet redelijk goed. De kinderoncoloog vindt dit een goed teken.
Tot vrijdag!
Ga naar de inhoud