Amber heeft een redelijke nacht gehad. Ze ging alleen pas om half een slapen, omdat ze pijn had. Na de pijnstillers heeft ze redelijk geslapen. Vanmorgen toen ze wakker werd, riep ze. Dit is voor Amber een goed teken, omdat een bijwerking van deze operatie is dat haar spraak een aantal dagen weg zal zijn. Toen vervolgens papa er was en ze het ontbijt zag, zei ze happie. Ze heeft toen een danoontje, een boterham met jam, een koffiekoek en een nijntjekoek op. Gelukkig hoefde ze niet over te geven. De zaalarts kwam ook nog even langs. Die is tevreden, want ze houdt haar hoofd al meer zelfstandig recht. Amber gaat alleen meer pijnstillers krijgen, zodat ze hopelijk ook beter gaat slapen. De misselijkheid houden ze in de gaten. Wanneer ze gaat spugen, krijgt ze hier medicijnen voor. Daarna nog even lekker bij ons op schoot gezeten en toen is ze gaan slapen. Althans dat probeert ze, want ze wil ook alles blijven volgen. Dus het is steeds even haar ogen dicht en als ze dan wat hoort snel weer even kijken. Tussen de middag heeft ze twee boterhammen en een bakje appelmoes op. Na het rustuurtje kwamen oma Mijnie en tante Marieke even langs. Vervolgens was het al weer tijd voor het avondeten. Dit was voor de eerste keer sinds de operatie dus rustig gestart. Amber vond het heerlijk en riep happie als het tempo voor haar te langzaam ging. Daarna was ze erg moe en hebben we haar op bed gelegd. Ze ligt nu, kwart over acht, al een uurtje op bed maar is nog wakker. Hopelijk gaat ze snel slapen, zodat ze morgen weer lekker kan genieten van het eten!
Ga naar de inhoud