Wat gaat de tijd toch snel! Ik las net het vorige stukje en wat is er al weer veel gebeurd.
Amber zit inmiddels al weer een week of 8 op school en vindt het helemaal geweldig. Ze geniet van alle dingen die in de klas besproken worden. ‘s Avonds is zij dan de juf en vertelt ze ons wat er allemaal in de klas is gebeurd. Tegen de tijd dat de vrijdag in zicht komt, merk je dat ze wat minder kan hebben en dat ze wat moeier wordt, maar ‘s middags naar bed.. no way! Op dit moment geniet Amber erg van de herfst. ‘s Morgens spinnen zoeken en ‘s middags lekker kastanjes zoeken in de Plantage (een park in Culemborg). En dan is ze ook echt niet te houden. De tas moet echt vol met kastanjes!
Ook met Nick gaat het ontzettend goed. Hij is op het moment helemaal in de ban van vliegtuigen en brandweerauto’s (van wie zou hij het hebben). Mede daarom zijn we de laatste tijd ook regelmatig in en rond Schiphol te vinden. Verder is het een heerlijke peuter die echt twee is. Ik ben twee en ik zeg nee. Nou nee zeggen doet hij niet, maar hij houdt gewoon zijn mond als hij het ergens niet mee eens is of doet lekker waar hij zelf zin in heeft. Verder vindt Nick het geweldig om nieuwe dingen te leren. Op dit moment wil hij zoveel mogelijk zelf doen; zelf aankleden, zelf in de auto klimmen, zelf spullen pakken, etc..
Oftewel twee vrolijke kinderen, die zich heerlijk aan het ontwikkelen zijn.
Afgelopen dinsdag mochten we weer naar het AMC voor een MRI-scan. Het was nog even spannend of deze door kon gaan aangezien Amber vorige week een oorontsteking heeft gekregen en ze aan het einde van die week er koorts bij kreeg. Gelukkig was de koorts dinsdag weg. Om tien uur moesten we ons melden in het AMC. Amber ging onder hevig protest hier mee naar toe. Je merkt dat ze steeds meer door heeft wat er gaat gebeuren. Toen we eenmaal richting de snelweg reden en ze wist dat ze niet meer uit de auto kon, was het over en ging ze verder rustig mee naar Amsterdam. Nadat we ons aangemeld hadden, moesten we tot half twaalf wachten voordat we naar boven (daar is de MRI-scan) konden. Amber heeft al die tijd heerlijk gespeeld en in het ziekenhuis wat rond gelopen. Rond twaalf uur mochten we de ruimte voor de scan in en werd Amber aangeprikt. Dit vond ze niet heel leuk en ietwat piepend ging ze onder narcose. Na een uurtje werd ze weer wakker. Wat kan een kind zichzelf dan in de weg zitten. Er was niks goed en ze wilde alleen maar naar huis. Nadat ze van de verpleegkundige in de buggy mocht, was het goed en had ze binnen een kwartier drie boterhammen, een banaan en een doosje snoepjes op. Vervolgens heeft ze bij de MC Donalds nog een milkshake op. De frietjes lustte ze niet (gek he:-) na al zoveel gegeten te hebben op een nuchtere maag. Rond drie uur waren we thuis waar oma en Nick op ons zaten te wachten.
Vervolgens heeft ze twee dagen lekker gespeeld en vandaag, donderdag 24 oktober, was het weer een spannende dag. Rond half zeven vanavond ging de telefoon. Helaas ging er iets mis bij het opnemen, waardoor we de oncoloog niet gesproken hebben. Zij heeft de voicemail ingesproken en vertelde dat alles er keurig uit zag. Morgen hebben we nog contact met haar. Super goed nieuws dus! De volgende scan is over vier maanden.
Om nog meer patienten zoals Amber te helpen, is er veel geld nodig. Een initiatief hiervoor is Alpe d’HuZes. Begin juni gaan de opa en oom van Amber hieraan deelnemen. Binnenkort komt er een link op deze site die naar hun eigen pagina verwijst en met daarop een rekeningnummer waarop evt. donaties voor dit super, goede initiatief gestort kunnen worden. Wij wensen opa Jos en oom Marc alvast heel veel succes!
Wij willen iedereen weer bedanken voor de steun de afgelopen dagen en wij wensen iedereen een fijne herfst toe en een leuke start richting Sinterklaas EN Zwarte Piet :-)!
Groetjes van:
Jeroen, Wieteke, Amber en Nick