Beste allemaal,
Ik zie dat het al weer vier maanden geleden is dat ik voor het laatst een berichtje heb geschreven. Wat vliegt de tijd! De afgelopen vier maanden zijn goed verlopen. Allereerst natuurlijk de decemberfeesten gevierd. Amber en Nick vonden Sinterklaas en zijn pieten erg leuk. Vooral de cadeautjes in de schoen en de pakjesavonden vonden ze leuk en spannend! De kerstdagen hebben we gezellig bij de beide families gevierd en oudjaar op de brandweerkazerne, want Jeroen had dienst. Deze avond begon echter wel spannend. Amber was namelijk op de kazerne uit haar bed geklommen en had hierbij een schaafwond op de port a cath (kastje onder haar huid ter hoogte van haar ribben) opgelopen. We hebben toen contact opgenomen met het AMC en na overleg besloten ze dat Amber op de kazerne mocht blijven, mits ze geen koorts kreeg of de wond van kleur ging veranderen. Een spannend begin van oudjaarsavond, maar Amber en Nick dachten hier anders over. Zij zijn heerlijk door de jaarwisseling heen geslapen! De eerste maanden van het nieuwe jaar verliepen rustig. Vorige week is Jeroen even lekker een weekje wezen skieen samen met zijn schoonvader, zwagers en schoonzus. Hier was hij echt aan toe en gelukkig hebben ze ontzettend mooi weer gehad en hebben ze genoten van hun welverdiende vakantie!
Met de gezondheid van Amber en Nick gaat het goed. Ze zijn lekker actief en spelen ontzettend leuk met elkaar. Beide hebben de afgelopen weken de waterpokken gehad. Voor Amber was het even spannend, maar gelukkig heeft ze naast de waterpokken geen andere klachten gehad. Ze loopt alleen wat te tobben met haar gehoor (elke keer proppen in haar oor) maar als dat alles is 🙂 Ook met Nick gaat het goed. Eind maart moeten we weer terug voor controle. Inmiddels is al wel duidelijk dat hij geen glutenallergie heeft. Bij de volgende controle horen we wat ze evt. nog verder willen onderzoeken.
Deze week stond in het teken van de MRI-scan. Afgelopen dinsdag was het weer zover. Toen we Amber wakker hadden gemaakt, hebben we haar verteld dat ze weer even bij de dokter ging slapen. In eerste instantie had ze hier geen zin, maar toen ze met Jeroen de afspraak had gemaakt dat ze daarna naar de Mc Donalds gingen was het goed. Onder het genot van een kabouter Plop film zijn we vervolgens naar Amsterdam gereden. Daar aangekomen mocht Amber spelen totdat we naar de scan moesten. Amber vond het prima, totdat we naar boven gingen. Daar moesten we nog een half uur wachten (achteraf bleek dat de beademingsapparatuur een storing had) en toen vertelde ze elke keer dat ze bij de dokter wilde slapen, want dan kon ze frietjes gaan eten. Amber is vervolgens heel rustig gaan slapen. Na ongeveer drie kwartier mochten we weer bij haar. Ze werd wat rusteloos wakker, maar na een paar boterhammen en wat drinken was ze er weer. En zoals de meeste van jullie wel weten vergeet Amber niets, dus toen we naar de auto liepen vertelde ze tegen Jeroen dat hij langs de frietjes moest rijden, want daar had ze zin in! Hoezo sterke maag, ik moet er niet aan denken om een half uur na je narcose aan de frietjes te zitten! Maar Amber wel. Ze heeft er op de terugweg heerlijk van zitten genieten! En toen kon het wachten en de spanning weer beginnen. Wat duren twee dagen lang! Maar gelukkig was het bij Jeroen en mij lekker druk op het werk, dus voldoende afleiding. Rond kwart over vier belde een van de artsen. Hij vertelde dat de scan goed was en dat Amber het ontzettend goed doet! Hij vroeg of wij nog vragen hadden, maar na zo’n nieuws heb je geen vragen meer!
Morgen moeten we nog een ochtend naar het AMC voor een intelligentietest en dan is het weer genoeg voor deze week. Eind april moeten we weer terug voor controle en dan zal ook de volgende MRI-scan gepland gaan worden.
Wij willen iedereen weer ontzettend bedanken voor alle steun! Dit doet ons ontzettend goed!
Lieve groeten van ons allemaal!
Jeroen, Wieteke, Amber en Nick